Akademik dürüstlüğün temel taşlarından biri olan intihal (plagiarism), dijital çağda daha kolay tespit edilebilir hale geldi. Turnitin gibi yazılımlar, üniversitelerin tez, makale ve projelerde özgünlüğü denetlemek için başvurduğu en yaygın araçlardan biri. 2025 itibariyle Turnitin’in kriterlerinde bazı güncellemeler yapılmış durumda ve bu kriterlere uyum, tezlerin kabulü için büyük önem taşıyor.

1. Kaynak Gösterimi Şeffaflığı

2025 yılında Turnitin'in algoritması, sadece benzerlik oranını değil, kaynak gösteriminin biçimsel doğruluğunu da değerlendiriyor. APA, MLA, Chicago gibi yaygın stillerde yapılan eksik ya da hatalı atıflar artık “potansiyel intihal” olarak işaretlenebiliyor. Bu nedenle, yalnızca cümle yapısını değiştirmek değil, doğru şekilde kaynak göstermek de şart.

2. Parafraz Kalitesi

Basit eş anlamlılarla yapılan parafrazlar 2025 algoritmasında yetersiz sayılıyor. Turnitin, artık cümle yapısını ve anlam akışını analiz ederek yüzeysel değişiklikleri tespit edebiliyor. Gerçek anlamda özgün ifade yeteneği burada öne çıkıyor.

3. Yapay Zeka İçeriği ve Tespit Mekanizmaları

Yeni kriterler, yapay zeka (AI) ile oluşturulan içeriklere karşı da daha hassas. Turnitin, bir metnin stilistik bütünlüğünü inceleyerek AI destekli içerikleri ayırt edebiliyor. AI ile yazılmış bölümler orijinallik dışı olarak değerlendirilme riski taşıyor.

4. Benzerlik Eşiği ve Kabul Oranı

Genellikle %15’in altındaki benzerlik oranları “güvenli” kabul edilse de, bu oran artık metnin bağlamına göre yorumlanıyor. Kaynakça ve sık kullanılan teknik terimler bu oranın dışında tutuluyor.

---

Sonuç olarak, 2025 yılında Turnitin’e uyumlu bir tez yazmak için sadece özgün içerik üretmek yetmez; doğru atıf, kaliteli parafraz ve tutarlı bir yazım dili şarttır.